In 1995 verstrekte de Stichting Verenigde Woning corporaties te Tilburg mij de opdracht voor het ontwerpen en uitvoeren van een kunstwerk, dat geplaatst zou moeten worden in of bij het te realiseren hoofdkantoor. In nauw overleg met opdrachtgever en architect kwam het beeld ‘Wonen’ tot stand.
Wat betekent “wonen”?
Het is niet alleen een dak boven het hoofd. Het is bescherming, een grens trekken, een terrein afbakenen zoals een dier ook een territorium heeft. Een gebied waar het leven zich afspeelt van geboorte tot de dood met alles daar tussen. De smalle strookvormige elementen verbeelden die bescherming. De geciseleerde bovenhoek is het dak boven het hoofd. De elementen staan in een rij opgesteld als een grens. Een grens tussen oud en nieuw, verleden en toekomst die letterlijk van buiten naar binnen en weer naar buiten loopt. De vormen draaien van het eerste tot het laatste element 180 graden, symbool voor het aftasten van heel de omgeving. De hoogtes vormen een golfbeweging en met de weerkaatsing van de verlichting verwijzen ze naar het ritme van het leven zelf. De weerschijn van de lage elementen op de vloer is sterker dan die van de hoge. Je wordt geboren, ziet het licht. Je bent in ontwikkeling, het licht verzwakt. Je zit midden in het leven, een moment waar je bij stil staat. Een punt waar verleden, heden en toekomst samenkomen. Hier zijn de elementen het hoogst, hier is de doorgang van de oudbouw naar de nieuwbouw. Daarna verkorten de elementen zich weer en het licht wordt sterker. Een afsluiting.
Het vers is bij dit werk in de zwarte hardstenen vloer van de hal uitgehouwen.
