Onder aan deze pagina kunt U een reactie plaatsen.
Dankbaar om een middag mee te mogen liften op de levensenergie van Twan.
“Doen waar je goed in bent, kan je heel ver brengen. Met eigen ogen mocht ik deelgenoot zijn van de enorme drive van Twan. Zijn drive om te leven en Parki daar met respect onderdeel van te laten zijn. Toelaten wat er is, maar kiezen voor wat wel mogelijk is. Dat kan alleen als je dingen doet die vanuit je hart komen. Mee mogen bouwen aan het ParkinsonGrasveld verbindt, maakt bewust en laat je ontdekken dat creativiteit in ieder mens zit. Trots op mijn eigen onderdeel van een groter deel. Dankbaar om een middag mee te mogen liften op de levensenergie van Twan.”
Tineke van Spaankdonk – februari 2019
De dag was geweldig en reuze gezellig. Echt een aanbeveling!
“Het kunstproject van Twan vind ik heel bijzonder. Met mijn deelname aan de workshop hoop ik een kleine bijdrage te mogen leveren aan verder wetenschappelijk onderzoek. De noodzaak is groot om de ziekte van Parkinson als neurologische en chronische aandoening beter te kunnen bestrijden. De workshop zelf was boeiend en spannend, maar voor mij een beetje zwaar. Met behulp Twan en zijn deskundige Jan kreeg ik mijn grasfiguur voor elkaar. De dag was geweldig en reuze gezellig, temeer omdat er 3 oud-collega’s in mijn groep zaten. Een kleine reünie. Echt een aanbeveling!”
Adje van der Made – juni 2018
Ik vond het inspirerend, vooral door de positieve instelling van Twan die, ondanks zijn beperkingen, dit alles zo krachtig en vol passie kon overbrengen.
“Parkinson komt ook in mijn directe omgeving voor. Daarnaast doe ik vrijwilligerswerk op een afdeling met demente mensen, dus ik weet hoe belangrijk het is om geld in te zamelen voor dit wetenschappelijk onderzoek. Het was een lange dag, maar hij is omgevlogen. We hebben duidelijke uitleg en instructie gehad met de nodige aansturing. Ik vond het inspirerend, vooral door de positieve instelling van Twan die, ondanks zijn beperkingen, dit alles zo krachtig en vol passie kon overbrengen. Het was voor mij een bijzondere beleving om op deze manier een bijdrage te kunnen leveren aan het ParkinsonGrasveld.”
Leonie Sauer – april 2018
Mooi dat er straks ergens een wuivend grasveld van klei staat dat mijn moeder weer bij me terugbrengt.
“Twan is een gedreven kunstenaar die je meetrekt in zijn enthousiasme. Ik liet me graag overhalen om mee te doen aan de workshop. Maar al werkende met klei gingen mijn gedachten als vanzelf terug naar mijn moeder. Hoe ze achter haar rollator aan het zoeken was naar haar eerste stapje om op gang te komen. Haar handen die vroeger met ongelooflijke precisie de prachtigste borduurkunstwerken maakten, en die nu haperden bij het vastpakken van haar zakdoek. Elke beweging koste haar aan het einde van haar leven enorm veel energie en aandacht. Mooi dat er straks ergens een wuivend grasveld van klei staat dat mijn moeder weer bij me terugbrengt.”
Gief van Schijndel – maart 2018
Dat er nog veel onderzoek nodig is en daarvoor ook veel geld beschikbaar moet zijn, heeft mij wakker geschud en bewust gemaakt.
“In mijn omgeving ken ik diverse mensen met de diagnose van Parkinson. Ieder gaat hier op zijn eigen manier mee om, wetende dat er nog zoveel onbekend is m.b.t. de ziekte die ook steeds jongere mensen treft. Dat er nog veel onderzoek nodig is en daarvoor ook veel geld beschikbaar moet zijn, heeft mij wakker geschud en bewust gemaakt: het kan ons allemaal overkomen. Tijdens de workshop veel opgestoken betreffende de ziekte door het verhaal van Twan. Lekker gewerkt en blij met het eindresultaat van mijn bijdrage aan het project. Mooi dat mensen hier zoveel energie in stoppen!”
Greet Gadella – februari 2018
Het idee van een keramisch grasveld vind ik prachtig.
“Op zijn 70e verjaardag lanceerde Twan zijn project ParkinsonGrasveld. Samen met mijn partner Jan schreven we ons in voor een workshop. Het idee van een keramisch grasveld vind ik prachtig. Twan had de workshop heel goed voorbereid en uiteindelijk is elke grasvorm uniek geworden. In mijn schoonfamilie komt de ziekte van Parkinson voor. Daardoor maakte ik het aftakelingsproces van dichtbij mee. Ik vind het belangrijk dat er wetenschappelijk onderzoek gedaan wordt en er zo een oplossing komt voor deze vreselijke ziekte.”
Annet Vermeulen – januari 2018
Je gooit niet zomaar geld in een collectebus of start wat op een rekening. Nee, je mag er ook wat leuks voor doen. Ik heb genoten!
“Zelf heb ik geen mensen met Parkinson in mijn omgeving, maar ik weet wel dat het een heftige ziekte is waar nog veel onderzoek naar gedaan moet worden. Ik heb me ingeschreven voor de workshop omdat het idee me ontzettend aansprak. Je gooit niet zomaar geld in een collectebus of start wat op een rekening. Nee, je mag er ook wat leuks voor doen. Het was letterlijk zwaar, maar gelukkig was Twan er om te helpen tillen en keren. Bovendien werd het met behulp van de nodige aanwijzingen een mooi grasfiguur. Ik heb genoten!”
Monique Uit de Willigen – november 2017
Ik heb de tijd noch de hersens om baanbrekend onderzoek op te zetten. Gelukkig kreeg ik de mogelijkheid om een klein steentje bij te dragen
“Parkinson. Voor mij was het een woord waar ik weinig aan dacht, omdat het een van de vele aandoeningen was die niet voorkwam in mijn kennissenkring. Totdat hier verandering in kwam. Dan is zo’n muntje in de bus van een collectant toch maar schamel. Ik heb zelf de tijd noch de hersens om baanbrekend onderzoek op te zetten. Gelukkig kreeg ik de mogelijkheid om een klein steentje bij te dragen. Het materiaal had ik nog helemaal in de vingers. Ik had tenslotte 58 jaar geleden voor Moederdag een zeer scheve vaas gekleid. Het ging beter dan verwacht. Het beeld gaat niet alleen over Parkinson, het lijkt er ook op. Gras, dat nooit stilstaat, dat meedeint met het minste vleugje wind, wordt bewegingsloos. Het verstart. Ook al zijn er geen twee patiënten met dezelfde symptomen, toch is die verstarring het beeld dat de meeste mensen van de aandoening hebben. “
Frans van Riel – november 2017
Ik ben blij en tevreden dat ik heb bijgedragen aan de totstandkoming van het project.
“Mijn ervaringen met Parkinson zijn vrij beperkt. Ik had me er niet eerder in verdiept, maar het was wel interessant om tijdens de workshop te horen hoe je ermee om kunt gaan. Ik ben blij en tevreden dat ik heb bijgedragen aan de totstandkoming van het project. De kracht van het werk, van het hele project, komt door de hoeveelheid verschillende mensen die eraan mee gewerkt hebben. De bijzondere samenwerking maakt het werk sterk en interessant. Mét die verhalen ontstaat er verbinding. Tussen de deelnemer, tussen de mensen die nu of in de toekomst met parkinson te maken hebben en tussen de mensen die het onderzoek naar de aandoening een warm hart toe dragen. Die verbinding is de kracht en de waarde van het werk.”
Ceciel van der Weide – oktober 2017
Tijdens de workshop heb ik bijzonder genoten
“Ik heb meegedaan omdat ik het leuk vind met andere samen iets te maken en omdat het wuivend grasveld me erg aansprak. In mijn omgeving heb ik ervaren wat het inhoudt om langzaam aan te verdwijnen in een lijf en geest die niet meer goed functioneerden. Een wild grasveld staat voor mij voor de grilligheid, het wazige, het verdwijnen van het buigzame en de vergankelijkheid. Het ParkinsonGrasveld is dus een goede weergave van het proces van Parkinson. Ik vind het initiatief erg inspirerend en een goede manier om wat te kunnen betekenen. Tijdens de workshop heb ik bijzonder genoten van het maken van het grasfiguur.”
Ied Braam – oktober 2017
Jaren geleden kwam Twan voor de eerste keer bij mij in de praktijk. Door de jaren heen heb ik hem leren kennen als een zeer positief ingesteld persoon. Het glas is duidelijk halfvol! Met de diagnose Parkinson ging hij juist de uitdaging aan om geld in te zamelen voor nog meer onderzoek. Actief met stichting Parki mocht ik Twan volgen in het bedenken en ontwikkelen van het Event Brein & Muziek. Twan heeft een positief brein, waar velen een voorbeeld aan kunnen nemen.
Hoi
Ik wil reageren op de naam van de stichting. Je zult het vast met alle goede bedoelingen hebben gedaan, maar de naam PARKI klinkt als een koosnaam voor een vreselijk slopende ziekte.
Je gebruikt toch ook niet een koosnaam voor andere ziektes ALSJe of MS-sie
Ik schrijf ook namens mijn vriend, die deze ziekte heeft.
Met vriendelijke groet
M.L Vulto
Zelf heb ik vanaf 2014 de diagnose gekregen. Na een korte periode van acceptatie heb ik mijn omgeving direct op de hoogte gebracht met de zin “Dit is de nieuwe Twan, Twan met Parki en zeker geen Parki met Twan”. Voor mij was het een afkorting die mijn gevoel van toen tot nu, positief op de been hield. Daarna heb ik mij volledig toegelegd op het inzamelen van geld (via kunst en cultuur) om wetenschappelijk onderzoek naar de ziekte van Parkinson financieel te ondersteunen. En dat lukt me behoorlijk. Ik geloof heilig in een positieve houding. Het heeft mij ver gebracht ook al ga ik achteruit, na 9 jaar. Natuurlijk is het een klote aandoening (vergeef mij de uitdrukking). Maar mijn standpunt is; Je kan er niet omheen. Je hebt het nu eenmaal en je zal er mee moeten leven. Dat leven moet voor mij zo positief mogelijk zijn.
Ik wens voor uw vriend het allerbeste.
Groeten,
Twan
De pesticiden vrije dag. Dat zo een happening nodig is om te organiseren!
Het is ongelofelijk dat er op EU niveau beslist wordt dat, ondanks geleverd bewijs, toch deze pesticiden gebruikt mogen blijven worden! Hoe kan je dat aan je geweten verantwoorden als je deze toestemming tot gebruik geeft? Je veroordeelt mensen op een veel grotere kans op deze nare ziekte! Schande dat die mensen menen ons te vertegenwoordigen.
Beste Id,
Je hebt gelijk. Het is nu eenmaal een gegeven dat geld bovenaan staat van de lijst van importantie. Dat is al eeuwen een gegeven. Wij Hollanders zijn van huis uit handelaren. In de tijd van de VOC hebben we veel verdient aan oa mensenhandel (slaven). Verder hebben we in de kolonie tijd de grondstoffen gedolven, weggehaald en ook daar veel aan verdiend. Bayer de grote Duitse firma die handelt in Rondup waar de uiterst giftige stof Glyfosaat in zit een stof gerelateerd aan Parkinson. Zij hebben miljoenen gespendeerd aan lobbyen bij Europa om glyfosaat toe te staan. en dat is ze gelukt. Conclusie is ook; van ene kant wordt er veel verdient aan die rotzooi maar aan de andere kant moet er veel uitgegeven worden aan gezondheidszorg. Maar dat zal klaarblijkelijk de hoog geplaatste figuren een zorg zijn. En daarbij gaat Nederland ook nog bezuinigen op de gezondheidszorg. En wat dacht je van de vervuiling. Ik slik al 11 jaar veel pillen om te functioneren. Al die stoffen komen uiteindelijk in het riool terecht en daar hebben de waterzuivering-bedrijven ook weer moeit mee. Het minste wat we kunnen doen is demonstreren en daarom hoop ik dat er vele op komen dagen.